Η γαστρονομία της Σύρου ακολούθησε ένα ταξίδι μέσα στο χρόνο, ένα ταξίδι γεύσεων και αρωμάτων από όλα τα μέρη της Ελλάδος. Από τους πρόσφυγες της Χίου, της Μικράς Ασίας, και της Σμύρνης, ως τους Καπουτσίνους μοναχούς. Οι σπεσιαλιτέ του νησιού διέφεραν αρκετά από τις συνηθισμένες νησιωτικές λιχουδιές, καθώς οι επιρροές από άλλους λαούς επηρέαζαν το κάθε συριανό πιάτο με μοναδικούς γευστικούς συνδυασμούς.
Στη συριανή γαστρονομία ξεχωρίζουν πολλές παραδοσιακές συνταγές, όπως αυτή της αετόπιτας (πίτα με ψάρι και λαχανικά), των κοκκινιστών καράβολων (σαλιγκάρια) με φασκόμηλο, των λαχανοντολμάδων με σταφίδες, οι τυρόπιτες μελετίνια, η μαραθόπιτα, η λούιζα (χοιρινός μεζές), η πανσέτα στα κάρβουνα, τα σίσυρα (χοιρινό), το κοκκινιστό φλιγκούνι (συκωταριά), το συριανό ψαράκι (ψαρονέφρι), το βραστό κρέας με καραμελωμένες ντομάτες και το ψάρι πλακί με βότανα και σταφίδες και τα γεμιστά με κουκουνάρια. Το τυρί Σαν Μιχάλη, η γλυκιά γραβιέρα, η καυτή κοπανιστή, η νωπή φρέσκια μυζήθρα, τα πετρωτά (μαλακό τυρί από πρόβειο ή κατσικίσιο γάλα), τα συριανά λουκάνικα, η κάπαρη, ο μάραθος, οι λιαστές ντομάτες και οι τσακιστές ελιές είναι μερικά ακόμη τοπικά προϊόντα που αξίζει να δοκιμάσετε.
Το ταξίδι των γεύσεων, όμως, συνεχίζει και με απολαυστικά επιδόρπια. Το πιο διάσημο προϊόν, τα συριανά λουκούμια έκαναν την εμφάνισή τους στο νησί κοντά στο 1832, κατά την άφιξη των προσφύγων από τη Χίο με την πρώτη παραγωγή λουκουμιού στο νησί να γίνεται από τον Σταματελάκη. Πρόκειται για ένα γλυκό που φτιάχνεται από νερό, άμυλο και ζάχαρη και διατίθεται σε διάφορες γεύσεις, όπως τριαντάφυλλο, μαστίχα, περγαμόντο, ροδοζάχαρη, μανταρίνι, αμύγδαλο, φιστίκι, καρύδι και ινδική καρύδα, είτε σκέτο, είτε γεμιστό. Στο Συριανό νερό λέγεται πως έγκειται η μοναδικότητά του τοπικού αυτού προϊόντος, το οποίο αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της ιστορίας και της παράδοσης της νήσου. Το δεύτερο πιο δημοφιλές συριανό προϊόν είναι η χαλβαδόπιτα, ενώ οι παστελαριές (παστά σύκα) και το θυμαρίσιο μέλι είναι δύο εξίσου απολαυστικές γεύσεις.
